從宋玉〈九辯〉文人悲秋傳統論王維、杜甫與李商隱的秋日書寫—「以我觀物,則物皆著我之色彩」

DSpace/Manakin Repository

從宋玉〈九辯〉文人悲秋傳統論王維、杜甫與李商隱的秋日書寫—「以我觀物,則物皆著我之色彩」

Show simple item record

dc.contributor.author 劉, 冠巖
dc.date.accessioned 2009-04-23T08:34:03Z
dc.date.available 2009-04-23T08:34:03Z
dc.date.issued 2005
dc.identifier.isbn 986-00-1917-7
dc.identifier.uri http://hdl.handle.net/clair/184
dc.description.abstract Robert Frost 在"Acquainted with Night"這首詩中寫道 “Proclaimed 出e time was neither wrong or right"言明「時間本為 中性」的概念,其所帶有的意涵都是人所賦與。對於「常懷千歲 憂」的人而言,林花春謝、江楓秋紅與菊枝冬殘同是令人傷懷之 景,然中國文人多以悲秋寄託身世之慨,蓋緣楚辭以降的文人悲 秋傳統己賦與「悲秋」文人不遇的精神意涵。何寄澎在〈悲秋〉 一文中闡述悲秋詩的起源與原型,他以為《詩〉三百篇中無悲秋 之作品,悲秋之思首見於屈原的楚辭之中。(九歌﹒湘夫人〉中「裊 裊兮秋風,洞庭波兮木葉下」與〈離騷〉中「惟草木之零落兮, 恐美人之遲暮」已然有悲秋之意。文人悲秋的原型確立在宋玉的 〈九辯) ,其開宗明義「哀哉秋之為氣也」樹立了觀「蕭瑟兮草木 搖落而變衰」的蕭瑟秋景而興「歲忽忽而過盡兮,老冉冉而愈強」 之慨的悲秋模式;然其所悲不惟歲月流逝的感傷, 其中更流露著 「無伯樂之善相兮,今誰使乎譽之」的不遇之悲(77-80) 。宋玉作 (九辯〉一方面是因「憫惜其師忠而放逐J 另一方面則是藉弔 屈原以自悲,寄託其「謂騏駿兮安歸?謂鳳皇兮安棲? J 的悲慨 (吳旻旻82-83) ;漢初賈誼以「橫江湖之鐘,體兮,固將制乎蟬蟻」 en
dc.description.provenance Submitted by Junwei Huang (jiunnwei@gmail.com) on 2009-04-23T08:34:03Z No. of bitstreams: 1 C5-2.pdf: 7145301 bytes, checksum: 67af31228c47079b3dfd4b4ddbd9c93d (MD5) en
dc.description.provenance Made available in DSpace on 2009-04-23T08:34:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1 C5-2.pdf: 7145301 bytes, checksum: 67af31228c47079b3dfd4b4ddbd9c93d (MD5) Previous issue date: 2005 en
dc.language.iso zh en
dc.publisher 政大文學院 en
dc.subject 李商隱 en
dc.subject 杜甫 en
dc.subject 王維 en
dc.subject 九辯 en
dc.subject 宋玉 en
dc.title 從宋玉〈九辯〉文人悲秋傳統論王維、杜甫與李商隱的秋日書寫—「以我觀物,則物皆著我之色彩」 en
dc.type Article en

Files in this item

Files Size Format View
C5-2.pdf 7.145Mb application/pdf View/Open

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record